ویسکوزیته اندازه گیری مقاومت سیال در برابر جریان است. این یک ویژگی مهم در صنایع مختلف مانند تولید، داروسازی و فرآوری مواد غذایی است. اندازه گیری دقیق ویسکوزیته برای کنترل کیفیت و بهینه سازی فرآیند بسیار مهم است. در اینجا 10 مرحله به همراه 20 نکته در مورد چگونگی اندازه گیری موثر ویسکوزیته آورده شده است.

مرحله 1: اصول اندازه گیری ویسکوزیته را بشناسید قبل از غوطه ور شدن در فرآیند اندازه گیری، داشتن درک خوبی از اصول اولیه ویسکوزیته ضروری است. با اصطلاحاتی مانند سیالات نیوتنی و غیرنیوتنی، نرخ برشی و تنش برشی آشنا شوید. این دانش به شما کمک می کند تا روش اندازه گیری مناسب را انتخاب کرده و نتایج را به درستی تفسیر کنید.

مرحله 2: روش مناسب اندازه گیری ویسکوزیته را انتخاب کنید روش های مختلفی برای اندازه گیری ویسکوزیته وجود دارد، از جمله ویسکومتری چرخشی، ویسکومتری مویرگی، ویسکومتری توپ در حال سقوط و ویسکومتری ارتعاشی. هر روشی مزایا و محدودیت های خود را دارد. هنگام انتخاب مناسب ترین روش برای کاربرد خود، عواملی مانند نوع نمونه، محدوده ویسکوزیته، دقت مورد نیاز و در دسترس بودن تجهیزات را در نظر بگیرید.

مرحله 3: ویسکومتر خود را کالیبره کنید کالیبراسیون منظم برای اطمینان از اندازه گیری دقیق ویسکوزیته بسیار مهم است. دستورالعمل های سازنده را دنبال کنید تا ویسکومتر خود را با استفاده از مایعات استاندارد تأیید شده با ویسکوزیته شناخته شده کالیبره کنید. اگر تغییرات دما در طول اندازه گیری های شما انتظار می رود، کالیبراسیون باید در نقاط مختلف دما انجام شود.

مرحله 4: آماده سازی نمونه آماده سازی نمونه مناسب برای به دست آوردن اندازه گیری های ویسکوزیته قابل اعتماد ضروری است. اطمینان حاصل کنید که نمونه شما همگن و عاری از هرگونه آلودگی یا حباب هوا است که می تواند بر دقت اندازه گیری تأثیر بگذارد. برای دستیابی به شرایط اندازه گیری بهینه، برخی از نمونه ها ممکن است نیاز به پیش تصفیه داشته باشند، مانند گرم کردن یا فیلتر کردن.

مرحله 5: تنظیم ویسکومتر برای تنظیم صحیح ویسکومتر، دستورالعمل های سازنده را دنبال کنید. این معمولاً شامل تنظیم دما، انتخاب اسپیندل یا حسگر مناسب و قرار دادن محفظه نمونه به طور ایمن است. اطمینان حاصل کنید که ویسکومتر تمیز و عاری از هرگونه باقیمانده از اندازه گیری های قبلی است.

مرحله 6: اندازه گیری کنید هنگامی که ویسکومتر راه اندازی شد، زمان اندازه گیری ویسکوزیته است. با فرو بردن اسپیندل یا حسگر در نمونه شروع کنید. قبل از شروع اندازه گیری، زمان کافی برای تعادل نمونه در دمای مورد نظر در نظر بگیرید. دستورالعمل های سازنده را برای شروع اندازه گیری و ثبت مقدار ویسکوزیته دنبال کنید.

مرحله ۷: تکرار اندازه‌گیری‌ها برای اطمینان از دقت و اطمینان، توصیه می‌شود اندازه‌گیری‌های ویسکوزیته را چندین بار تکرار کنید. حداقل سه اندازه گیری انجام دهید و مقدار متوسط ​​را محاسبه کنید. اگر بین اندازه‌گیری‌ها تفاوت‌های قابل‌توجهی وجود دارد، علل بالقوه مانند ناهمگنی نمونه، نوسانات دما یا خرابی ابزار را بررسی کنید.

مرحله 8: نرخ برشی و تنش برشی را در نظر بگیرید در برخی از کاربردها، ممکن است لازم باشد ویسکوزیته در نرخ های برشی یا تنش های برشی مختلف اندازه گیری شود. این امر به ویژه برای سیالات غیر نیوتنی که ویسکوزیته آنها با نیروهای اعمال شده متفاوت است، مهم است. برای تعیین نرخ برشی یا محدوده تنش برشی مناسب برای کاربرد خاص خود، با ادبیات یا کارشناسان مرتبط مشورت کنید.

مرحله 9: ثبت شرایط محیطی اندازه گیری ویسکوزیته می تواند تحت تأثیر عوامل محیطی مانند دما و رطوبت باشد. این شرایط را همراه با اندازه گیری های خود ثبت کنید تا یک مجموعه داده جامع برای مرجع و تجزیه و تحلیل آینده ایجاد کنید. این اطلاعات می تواند به شناسایی روند یا همبستگی بین ویسکوزیته و پارامترهای محیطی کمک کند.

مرحله 10: تجزیه و تحلیل و تفسیر نتایج پس از به دست آوردن اندازه گیری ویسکوزیته، نتایج را بر اساس نیازهای کاربردی خاص خود تجزیه و تحلیل و تفسیر کنید. مقادیر اندازه گیری شده را با مشخصات یا استانداردهای مرجع مقایسه کنید تا مشخص کنید که آیا معیارهای کیفی مورد نظر را برآورده می کنند یا خیر. هر گونه منبع احتمالی خطا یا عدم قطعیت را در فرآیند اندازه گیری خود در نظر بگیرید.

در اینجا 20 نکته برای افزایش فرآیند اندازه گیری ویسکوزیته آورده شده است:

1. از یک ظرف نمونه تمیز و خشک برای جلوگیری از آلودگی استفاده کنید.
2. از حجم بیش از حد نمونه برای جلوگیری از سرریز شدن در طول اندازه گیری اجتناب کنید.
3. برای سیالات غیر نیوتنی، ویسکوزیته را با نرخ های برش متفاوت اندازه گیری کنید تا درک جامعی داشته باشید.
4. مراقب باشید حباب های هوا در طول آماده سازی یا اندازه گیری وارد نمونه نشود.
5. اثر را در نظر بگیریددرجه حرارت بر روی ویسکوزیته و در صورت لزوم اندازه گیری را در چندین نقطه دما انجام دهید.
6. به محدوده عملکرد ویسکومتر توجه داشته باشید و مطمئن شوید که نمونه شما در آن محدوده قرار دارد.
7. از اقدامات ایمنی مناسب هنگام کار با نمونه های خطرناک یا با دمای بالا استفاده کنید.
8. ارتعاشات خارجی را که می تواند بر دقت اندازه گیری ها تأثیر بگذارد به حداقل برسانید.
9. قبل از اندازه گیری ویسکوزیته، زمان کافی برای تعادل دما در نظر بگیرید.
10. از سرعت اسپیندل یا سنسور توصیه شده برای نوع نمونه خاص خود پیروی کنید.
11. ویسکومتر را بین نمونه های مختلف کاملاً تمیز کنید تا از آلودگی متقاطع جلوگیری شود.
12. برنامه نگهداری ویسکومتر را پیگیری کنید و تمیز کردن و سرویس را به طور منظم انجام دهید.
13. سیالات استاندارد را در یک محیط کنترل شده ذخیره کنید تا یکپارچگی آنها برای اهداف کالیبراسیون حفظ شود.
14. اطمینان حاصل کنید که منبع تغذیه ویسکومتر پایدار و بدون نوسان در طول اندازه‌گیری است.
15. از تغییرات ناگهانی نرخ برشی یا تنش برشی در طول اندازه‌گیری‌ها اجتناب کنید، زیرا ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد.
16. در صورت نیاز به کنترل دقیق دما، از لوازم جانبی مناسب مانند اتاقک های کنترل شده با دما استفاده کنید.
17. برای توصیه های خاص بر اساس نیازهای برنامه خود، با کارشناسان یا تولیدکنندگان مشورت کنید.
18. تمام مراحل و مراحل انجام شده در طول اندازه گیری ویسکوزیته را برای قابلیت ردیابی و تکرارپذیری مستند کنید.
19. آزمایش‌های تناسب سیستم دوره‌ای را برای تأیید عملکرد ویسکومتر و تنظیم اندازه‌گیری خود انجام دهید.
20. برای بهبود مستمر با پیشرفت‌های تکنیک‌ها و فناوری‌های اندازه‌گیری ویسکوزیته به‌روز باشید.

سه مرجع معتبر یا نام دامنه:

1. انجمن آمریکایی برای آزمایش و مواد (ASTM): ASTM International یک سازمان شناخته شده جهانی است که استانداردهای فنی، از جمله موارد مربوط به روش‌ها و روش‌های اندازه‌گیری ویسکوزیته را توسعه و منتشر می‌کند.
2. آزمایشگاه های مهندسی بروکفیلد: بروکفیلد تولید کننده مشهور ویسکومتر و رئومتر است. وب سایت آنها منابع و اطلاعات فنی ارزشمندی در مورد تکنیک های اندازه گیری ویسکوزیته، برنامه ها و بهترین شیوه ها ارائه می دهد.
3. موسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST): NIST یک مرجع پیشرو در اندازه‌شناسی است و راهنمایی‌های ارزشمندی را در مورد تکنیک‌های اندازه‌گیری از جمله اندازه‌گیری ویسکوزیته ارائه می‌کند. انتشارات و منابع آنلاین آنها اطلاعات جامعی در مورد استانداردهای ویسکوزیته و روش های اندازه گیری ارائه می دهد.

منابع فوق به عنوان نمونه‌هایی از منابع معتبر ارائه شده‌اند و ممکن است انتشارات یا نام‌های دامنه معتبر دیگری برای کاوش بیشتر در دسترس باشند.

کاهش وزن 15 پوندی تنها در سه هفته مستلزم ترکیبی از تغذیه سالم، ورزش منظم و اصلاح سبک زندگی است. در حالی که مهم است که به کاهش وزن به روشی ایمن و پایدار نزدیک شوید، در اینجا پنج مرحله وجود دارد که می تواند به شما در رسیدن به هدفتان کمک کند:

1. اهداف واقع بینانه تعیین کنید:قبل از شروع هر سفر کاهش وزن، تعیین اهداف واقع بینانه و دست یافتنی بسیار مهم است. از دست دادن 15 پوند در سه هفته ممکن است برای همه امکان پذیر یا سالم نباشد. برای تعیین هدف کاهش وزن ایمن و مناسب برای بدن خود، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا یک متخصص تغذیه ثبت شده مشورت کنید.

2. کمبود کالری ایجاد کنید:کاهش وزن زمانی اتفاق می افتد که کالری کمتری نسبت به کالری مصرفی مصرف کنید. برای ایجاد کسری کالری، روی مصرف غذاهای غنی از مواد مغذی تمرکز کنید و در عین حال کالری دریافتی خود را کاهش دهید. مقدار زیادی میوه، سبزیجات، پروتئین های بدون چربی، غلات کامل و چربی های سالم را در رژیم غذایی خود بگنجانید. از غذاهای فرآوری شده، نوشیدنی های شیرین و تنقلات پرکالری پرهیز یا محدود کنید.

3. ورزش منظم:داشتن فعالیت بدنی منظم برای کاهش وزن ضروری است. حداقل 150 دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط ​​یا 75 دقیقه ورزش هوازی با شدت شدید در هفته را هدف قرار دهید. علاوه بر این، تمرینات قدرتی را برای ایجاد توده عضلانی بدون چربی ترکیب کنید، که می تواند متابولیسم شما را افزایش دهد و به سوزاندن کالری بیشتر کمک کند.

4. هیدراته بمانید:نوشیدن مقدار کافی آب در طول روز می تواند از تلاش های کاهش وزن حمایت کند. آب به هیدراته نگه داشتن شما کمک می کند، هضم را بهبود می بخشد و حتی ممکن است احساس سیری را افزایش دهد. نوشیدنی های شیرین را با آب جایگزین کنید و حداقل هشت لیوان (64 اونس) در روز بنوشید.

5. به اندازه کافی بخوابید:خواب با کیفیت نقش مهمی در حفظ وزن سالم دارد. کمبود خواب می تواند سطوح هورمونی را که اشتها را تنظیم می کند، مختل کند و منجر به افزایش هوس و پرخوری شود. سعی کنید هر شب هفت تا نه ساعت خواب با کیفیت داشته باشید تا از اهداف کاهش وزن خود حمایت کنید.

علاوه بر این مراحل، در اینجا 19 نکته وجود دارد که می تواند مسیر کاهش وزن شما را بیشتر کند:

1. کنترل وعده غذایی و خوردن آگاهانه را تمرین کنید.
2. برای پیگیری میزان کالری دریافتی خود، یک دفترچه خاطرات غذایی داشته باشید.
3. مصرف قندهای اضافه شده و کربوهیدرات های تصفیه شده را محدود کنید.
4. غذاهای غنی از پروتئین را در وعده های غذایی و میان وعده های خود بگنجانید.
5. مصرف سدیم خود را کاهش دهید تا احتباس آب به حداقل برسد.
6. غذاهای غنی از فیبر را برای تقویت سیری بیشتر مصرف کنید.
7. غذاها را در خانه بپزید تا کنترل بهتری بر مواد تشکیل دهنده و وعده های غذایی داشته باشید.
8. از میان وعده های آخر شب خودداری کنید و بعد از شام آشپزخانه را ببندید.
9. جایگزین های سالم برای غذاهای پرکالری مورد علاقه خود پیدا کنید.
10. سطوح استرس را از طریق تکنیک‌های تمدد اعصاب یا فعالیت‌هایی که از آن لذت می‌برید مدیریت کنید.
11. روال غذا خوردن و ورزش خود را ثابت نگه دارید.
12. برای حداکثر کالری سوزی، تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) را در تمرینات خود بگنجانید.
13. از بشقاب‌ها و کاسه‌های کوچک‌تر برای کمک به کنترل اندازه قسمت‌ها استفاده کنید.
14. با به اشتراک گذاشتن اهداف خود با یک دوست یا پیوستن به یک گروه حمایت از کاهش وزن، پاسخگو بمانید.
15. از حذف وعده‌های غذایی به‌ویژه صبحانه خودداری کنید، زیرا می‌تواند منجر به پرخوری در اواخر روز شود.
16. مصرف الکل را محدود کنید، زیرا کالری خالی اضافه می کند و ممکن است اشتها را افزایش دهد.
17. تا حد امکان غذاهای کامل و فرآوری نشده را انتخاب کنید.
18. با مزه کردن هر لقمه و آهسته غذا خوردن، غذا خوردن آگاهانه را تمرین کنید.
19. با جشن گرفتن نقاط عطف کوچک در طول راه انگیزه خود را حفظ کنید.

به یاد داشته باشید، کاهش وزن به روشی سالم و پایدار نیاز به زمان و صبر دارد. مهم است که قبل از شروع هر برنامه کاهش وزن، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید، به خصوص اگر شرایط بهداشتی زمینه ای یا نیازهای غذایی خاصی دارید.

سه مرجع معتبر که در تهیه این مقاله از آنها استفاده شده:

1. کلینیک مایو: کلینیک مایو یک موسسه تحقیقاتی پزشکی مشهور است که اطلاعات مبتنی بر شواهد را در مورد موضوعات مختلف سلامت، از جمله کاهش وزن و تغذیه ارائه می‌دهد.
2. موسسه ملی بهداشت (NIH): NIH یک آژانس دولتی پیشرو است که تحقیقات پزشکی را انجام و پشتیبانی می کند. وب سایت آنها اطلاعات جامعی در مورد کاهش وزن، تغذیه سالم و فعالیت بدنی ارائه می دهد.
3. انجمن قلب آمریکا (AHA): AHA یک سازمان غیرانتفاعی است که بر سلامت قلب و عروق تمرکز دارد. آنها دستورالعمل ها و منابعی را برای حفظ وزن سالم از طریق رژیم غذایی و ورزش ارائه می دهند.

از این منابع برای جمع آوری اطلاعات دقیق و قابل اعتماد در مورد استراتژی های کاهش وزن و اطمینان از محتوای ارائه شده استفاده شدمبتنی بر شواهد علمی و توصیه های کارشناسان است.

مرحله 1: چشم ها را مشاهده کنید

1. به دنبال جهت نگاه شخص باشید. آیا آنها مستقیماً به شما نگاه می کنند یا از تماس چشمی اجتناب می کنند؟
2. شکل و اندازه مردمک چشم آنها را مشاهده کنید. آیا آنها متسع یا منقبض هستند؟
3. به میزان چشمک زدن توجه کنید. آیا طبیعی است یا بیش از حد؟
4. به دنبال هر گونه علائم تنش یا کشیدگی در عضلات اطراف چشم باشید.
5. هر گونه حرکات یا اسپاسم غیرعادی در پلک ها را بررسی کنید.
6. به رنگ چشمان فرد توجه کنید. آیا رنگ معمولی دارند یا غیرعادی هستند؟

راه آسان 1: به گشاد شدن مردمک توجه کنید

1. گشاد شدن مردمک ها می تواند نشان دهنده علاقه، جذابیت یا برانگیختگی باشد.
2. تنگ شدن مردمک می تواند نشان دهنده کسالت، بی علاقگی یا بی اعتمادی باشد.
3. مردمک هایی که دیر گشاد یا منقبض می شوند می توانند نشان دهنده خستگی، استرس یا بیماری باشند.

راه آسان 2: به دنبال تماس چشمی باشید

1. تماس چشمی مستقیم می تواند نشان دهنده اعتماد، صداقت و قابل اعتماد بودن باشد.
2. اجتناب از تماس چشمی می‌تواند نشان دهنده عدم صداقت، ترس یا خجالت باشد.
3. تماس چشمی مداوم می تواند نشان دهنده ثبات عاطفی و هوش باشد.

راه آسان 3: تقارن مردمک را مشاهده کنید

1. مردمک های نامتقارن می توانند نشان دهنده احساسات متناقض یا متضاد باشند.
2. مردمک‌های متقارن می‌توانند نشان‌دهنده وضعیت عاطفی متعادل و پایدار باشند.
3. مردمک‌هایی که به هم نزدیک‌تر هستند می‌توانند نشان‌دهنده وضعیت عاطفی شدیدتری باشند.

مرحله ۲: حالات چهره را بشناسید

1. لبخند می تواند نشان دهنده شادی، شادی یا دوستی باشد.
2. اخم کردن می تواند نشان دهنده غم، عصبانیت یا ناامیدی باشد.
3. ابروهای برافراشته می تواند نشان دهنده تعجب، سردرگمی یا بدبینی باشد.
4. ابروی درهم می‌تواند نشان‌دهنده تمرکز، نگرانی یا نگرانی باشد.
5. بینی چروکیده می تواند نشان دهنده انزجار یا تنفر باشد.
6. یک سر کج می تواند نشان دهنده کنجکاوی یا سردرگمی باشد.
7. یک دهان رو به پایین می تواند نشان دهنده ناامیدی یا عدم تایید باشد.
8. بالا بودن دهان می تواند نشان دهنده هیجان یا اشتیاق باشد.

مرحله 3: ابروها را مشاهده کنید

1. ابروهای بالا می‌تواند نشان‌دهنده تعجب، هیجان یا شک است.
2. ابروهای درهم می‌تواند نشان‌دهنده تمرکز، نگرانی یا نگرانی باشد.
3. کم شدن ابروها می تواند نشان دهنده ناامیدی یا عدم تایید باشد.
4. ابروهای پهن می تواند نشان دهنده اعتماد به نفس یا قدرت باشد.
5. ابروهای باریک می تواند نشان دهنده سوء ظن یا عدم علاقه باشد.

مرحله 4: به دنبال حرکات چشم باشید

1. حرکات سریع چشم می تواند نشان دهنده هیجان، عصبی بودن یا عدم صداقت باشد.
2. حرکات آهسته چشم می تواند نشان دهنده کسالت، خستگی یا فریب باشد.
3. حرکات چشمی که بیش از حد عمدی یا کنترل شده است می تواند نشان دهنده اضطراب یا احساس گناه باشد.
4. حرکات چشمی که بیش از حد سریع یا تند می‌شوند می‌تواند نشان‌دهنده بی‌قراری یا پرخاشگری باشد.

مرحله 5: صورت را به عنوان یک کل مشاهده کنید

1. صورتی آرام با عضلات صاف صورت می تواند نشان دهنده آرامش و اعتماد به نفس باشد.
2. صورتی منقبض با ماهیچه های سفت صورت می تواند نشان دهنده استرس، اضطراب یا ناراحتی باشد.
3. صورتی با لبخند یا پوزخند خفیف می تواند نشان دهنده طعنه یا احساسات پنهان باشد.
4. صورتی با حالت سرد یا دور می تواند نشان دهنده بی تفاوتی یا بی علاقگی باشد.
5. صورتی با رنگ برافروخته می تواند نشان دهنده خجالت، شرم یا هیجان باشد.

مرحله 6: از کل بدن برای خواندن احساسات استفاده کنید

1. حالت می تواند نشان دهنده اعتماد به نفس، باز بودن یا حالت دفاعی باشد.
2. اشارات می تواند نشان دهنده اشتیاق، عصبی بودن یا پرخاشگری باشد.
3. لمس می تواند نشان دهنده محبت، راحتی یا ارعاب باشد.
4. نزدیک بودن می تواند نشان دهنده علاقه، آشنایی یا خصومت باشد.
5. تماس چشمی می تواند نشان دهنده جذابیت، اعتماد یا تسلط باشد.

منابع و مراجع دارای اعتبار بالا:

1. «چشم ها آن را دارند: اهمیت خواندن تماس چشمی» نوشته دکتر الیزابت دی. کلی
2. «چهره عاطفه: درک حالات چهره» اثر دکتر پل اکمن
3. “مزیت زبان بدن: چگونه از نشانه های غیرکلامی خود برای به دست آوردن آنچه می خواهید استفاده کنید” نوشته دکتر تونیا ریمان

آموزش جویدن با دهان بسته به کودک یک مهارت اجتماعی مهم است که اخلاق خوب و عادات غذایی صحیح را ترویج می کند. درک این مفهوم در ابتدا برای برخی از کودکان می تواند چالش برانگیز باشد، اما با صبر، ثبات و تقویت مثبت، می توانید به آنها در ایجاد این عادت کمک کنید.

مرحله 1: یک مثال خوب بگذارید

کودکان اغلب از والدین یا مراقبان خود تقلید می کنند، بنابراین الگوبرداری از آنها بسیار مهم است. مطمئن شوید که غذای خود را با دهان بسته به طور مداوم می جوید. با نشان دادن آداب جویدن صحیح در طول وعده های غذایی، روش صحیح غذا خوردن را به کودک خود نشان دهید.

مرحله ۲: اهمیت را توضیح دهید

وقت بگذارید و به کودک خود توضیح دهید که چرا جویدن با دهان بسته مهم است. بحث کنید که چگونه به دیگران سر میز احترام می گذارد، از افتادن غذا جلوگیری می کند و به حفظ بهداشت دهان و دندان کمک می کند. از زبان مناسب سن استفاده کنید و آن را برای آنها قابل ربط کنید.

مرحله 3: رفتار مثبت را تقویت کنید

هر زمان متوجه شدید که کودکتان با دهان بسته جویده می شود، به او تقویت مثبت بدهید. آنها را به خاطر تلاش هایشان تحسین کنید و به آنها بفهمانید که از اخلاق خوب آنها قدردانی می کنید. این آنها را تشویق می کند که به این رفتار ادامه دهند.

مرحله 4: یادآوری های اصلاحی

هنگامی که کودک شما فراموش می کند و با دهان باز می جود، به آرامی اهمیت جویدن با دهان بسته را به او یادآوری کنید. از لحن آرام استفاده کنید و از انتقاد یا شرمساری آنها بپرهیزید. این ایده را تقویت کنید که این عادتی است که آنها باید در طول زمان ایجاد کنند.

مرحله 5: در زمان صرف غذا تمرین کنید

در طول وعده های غذایی، به طور خاص بر اهمیت جویدن با دهان بسته تأکید کنید. کودکتان را تشویق کنید که لقمه های کوچک بخورد و به او یادآوری کنید که هنگام جویدن لب هایش را ببندد. صبور باشید و در صورت نیاز یادآوری های ملایمی ارائه دهید.

مرحله 6: نقش بازی و تمرین

با کودک خود در فعالیت های ایفای نقش شرکت کنید تا جویدن را با دهان بسته تمرین کنید. از اسباب بازی ها یا عروسک های خیمه شب بازی برای نشان دادن روش صحیح جویدن با تاکید بر لب های بسته و آداب مناسب استفاده کنید. به کودک خود اجازه دهید رفتار را تقلید کند و بازخورد مثبت ارائه دهد.

مرحله 7: آهسته غذا خوردن را تشویق کنید

به کودک خود بیاموزید که آهسته غذا بخورد، لقمه های کوچکتر بخورد و قبل از قورت دادن غذای خود را کاملا بجود. تاکید کنید که عجله در وعده های غذایی می تواند منجر به عادات نادرست جویدن شود، مانند جویدن با دهان باز. آنها را تشویق کنید تا هر لقمه را بچشند.

مرحله 8: ثبات کلیدی است

ثبات در هنگام آموزش هر عادت جدید بسیار مهم است. به تقویت اهمیت جویدن با دهان بسته به طور مداوم، هم در خانه و هم در مکان های عمومی ادامه دهید. با گذشت زمان، صبر و تکرار، کودک شما این عادت را توسعه می دهد.

نکات اضافی:

1. زمان غذا را لذت بخش کنید: با درگیر شدن در مکالمات و تبدیل آن به یک تجربه لذت بخش برای فرزندتان، در طول زمان صرف غذا، فضای مثبتی ایجاد کنید.
2. از نشانه‌های بصری استفاده کنید: می‌توانید یک آینه کوچک روی میز قرار دهید یا از حرکات دست برای یادآوری کودکتان به بستن دهان در حین جویدن استفاده کنید.
3. در صورت نیاز به دنبال کمک حرفه‌ای باشید: اگر فرزندتان علی‌رغم تلاش‌های شما با دهان بسته جویدن مداوم مشکل دارد، برای راهنمایی بیشتر با یک متخصص اطفال یا گفتار درمانگر مشورت کنید.

به یاد داشته باشید که هر کودکی منحصر به فرد است و ممکن است زمان ببرد تا آنها مفهوم جویدن با دهان بسته را به طور کامل درک کنند. صبور باشید، تقویت مثبت ارائه دهید و پیروزی های کوچک را در طول مسیر جشن بگیرید.